Henk Krijnen

Mijn hart ligt bij het buurtwerk. Een buurt is voor mij iets vanzelfsprekends. In de jaren vijftig en zestig was ik een straatjongen. Ik voelde me als een vis in het water in de buurt waar ik opgroeide. De liefde voor het buurtwerk begon eind jaren zestig, (jazeker, in die opstandige periode!) in de wijk waar nagenoeg mijn hele familie woonde. Samen met bewoners trokken we naar het hoofdkantoor van de katholieke woningbouwvereniging om te eisen dat het achterstallig onderhoud werd aangepakt. Dat was enerverend! Later verdiepte ik mijn kennis op de sociale academie, waar ruime aandacht was voor de methoden van het opbouwwerk. Nog weer later hield ik mij in mijn studie politieke wetenschappen bezig met onderwerpen als alledaagse cultuur, sociale bewegingen en civil society. In het begin van de jaren negentig maakte ik een boek over burgerschap en maatschappelijk middenveld. Ik werkte ook als hoofd verkenning & strategie en uitgever bij een landelijk kenniscentrum voor de multiculturele samenleving. In die hoedanigheid hield ik mij intensief bezig met wijkontwikkeling. In de laatste drie jaar van het bestaan was ik als hoofdredacteur verbonden aan het vakblad MO/Samenlevingsopbouw, uitgegeven door Movisie. Ik was als adviseur betrokken bij het visietraject dat heeft geleid tot Buurtwijs. Dat is in mijn ogen een belangwekkend initiatief. Ik zie het als een kansrijk, nieuw platform voor reflectie op en debat over buurtontwikkeling.