Wijkaanpak: Kijk het beest in de bek
Ook al zijn de gemeenten verantwoordelijk voor buurtontwikkeling, toch betekent dat niet dat de wijk weg is uit het landelijk politiek debat. De filosofie van de participatiemaatschappij - met aannames als ‘zelfredzaamheid’, ‘burgerparticipatie’ en ‘eigen kracht’ - zet de toon. Bij het verwezenlijken van deze ambities speelt ‘de wijk’ of ‘de buurt’ een belangrijke rol. Dit is de plaats waar mensen elkaar ontmoeten, kansen worden benut en problemen opgelost.
Individu eerst
In gesprekken die ik in de afgelopen periode voerde, kwam naar voren dat de collectieve wijkontwikkeling behoorlijk in het gedrang is gekomen. In de voorbije jaren raakte de focus meer en meer gericht op het individuele niveau. Hulpverlening aan kwetsbaren en buurtgebonden persoonlijke zorg stonden centraal. Het resultaat hiervan is een (te) beperkte invulling van het concept wijkontwikkeling. Niettemin blijkt uit onze verkenning dat in de gemeentelijke beleidspraktijk meer mogelijk is dan op het eerste gezicht lijkt, bijvoorbeeld met bestaande Wmo-budgetten.
Wijkaanpak leeft
Uit de gesprekken met de betrokken ambtenaren blijkt dat de wijkaanpak nog altijd bestaat in de lokale praktijk. De gevoerde gesprekken laten zien dat er veel gedeelde uitgangspunten en wensbeelden zijn en dat men nog steeds uitgaat van collectieve wijkontwikkeling. De waarde van verbindend buurtwerk wordt erkend. Ook wordt er gesteld dat er een goede wisselwerking moet zijn tussen individuele ondersteuning en collectieve wijkontwikkeling.
Lees hier de volledige slotbeschouwing en de andere artikelen die in deze Wijkaanpak-reeks verschenen.
