Zomerserie #11: De waarde van betaald vrijwilligerswerk
Tessa Mahmoud (links) in gesprek voor het wijkgebouw
Tessa wordt sinds kort betaald voor haar werk in de wijk, werk dat ze eerder vrijwillig deed. Wat betekent dat voor haar en voor de wijk? Hoewel haar werkzaamheden grotendeels gelijk zijn gebleven is er toch veel veranderd.
Dit artikel maakt deel uit van onze zomerserie waarin we eerder geplaatste verhalen opnieuw onder de aandacht brengen.
In een serie van twee artikelen duikt Buurtwijs in het onderwerp basisbanen (ook wel buurt- of participatiebanen genoemd). In dit tweede deel gaat Buurtwijs in gesprek met Tessa Mahmoud die begon als vrijwilliger en nu betaald krijgt voor haar werk in de wijk.
'Als mijn man uit zijn werk komt gaat hij altijd hier kijken. Mijn kinderen weten niet beter dan dat ik hier ben.’ Tessa loopt door het wijkgebouw in de Vrijheidswijk, op weg naar een plek waar we even kunnen praten. ‘Koffie?’, vraagt ze. We gaan zitten aan de grote tafel in de centrale ruimte. Opbouwwerker Auck Busman schuift ook aan. Door een grote glazen wand kijken we uit op een klas spelende kinderen van de basisschool die ook in het gebouw gevestigd is.
Vrijwilligerswerk
Tessa is al zes jaar actief voor de wijk. Ze heeft niet echt een vaste functie, zegt ze zelf. Voor verschillende doelgroepen organiseert ze allerlei activiteiten, samen met nog een paar vrijwilligers. Haar taken lopen nogal uiteen: het ene moment blaast ze ballonnen op tijdens een kinderactiviteit en het andere moment regelt ze subsidie voor de inrichting van de wijkruimte. ‘De laatste twee jaar besteed ik er 40 tot 50 uur per week aan’, aldus Tessa. Ze doet het met veel plezier. ‘Ik vind alles leuk, ook de praktische dingen’.
Betaalde baan
Wat kan je redelijkerwijs verwachten van een vrijwilliger? Een vraag die Tessa zichzelf weleens stelde. 'Soms groeide het me ook boven het hoofd. Vooral met de verbouwing van de wijkruimte. Ik was hier 5 dagen in de week, en dan vaak ook nog in het weekend. Onze gezinnen zeiden ook: je bent nooit thuis.'
‘Soms groeide het me ook boven het hoofd.’
‘We zijn toen met Jan Feenstra van het programma Leeuwarden Oost gaan praten over ons plan om een wijkbedrijf te starten’, vertelt Tessa. Na die gesprekken is besloten het wijkbedrijf te starten en om Tessa daarin, via de gemeente, een betaalde functie te geven.
Wijkbedrijf
Doordat Tessa als projectmedewerker aan de slag is voor het wijkbedrijf is er al veel bereikt. ‘Tessa is heel goed in het binnenhalen van klussen. Het wijkbedrijf doet nu de schoonmaak van het hele gebouw. Ook de woningbouw is een belangrijke klant geworden. Er zijn nu al 40 mensen die klussen doen voor het wijkbedrijf’, licht Auck toe.
Inmiddels zijn er 6 vrijwilligers van het wijkbedrijf die de stap naar een betaalde baan hebben gemaakt. Hiervoor heeft Tessa connecties gelegd met schoonmaakbedrijven. 'Als de mogelijkheid er is moeten mensen door kunnen stromen’, stelt Tessa.
Wat het uitmaakt?
Er is veel veranderd voor Tessa nu ze betaalt krijgt. 'Ik kan vrijwilligers beter begeleiden, ervoor zorgen dat het gezellig is en dat we echt een team zijn. Ook ben ik er financieel op vooruit gegaan.’ Een beetje extra geld maakt veel verschil, volgens Tessa. In het wijkbedrijf krijgen alle vrijwilligers daarom een vergoeding. ‘Dat betekent voor sommige gezinnen dat ze een dagje weg kunnen of dat er een nieuwe koelkast kan komen.’
Tessa heeft nu ook een nieuw netwerk dat ze kan inzetten, zo krijgt ze meer voor elkaar. ‘Ik heb contact met andere wijkbedrijven en praat met organisaties. Er is een grote groep mensen die in beweging wil komen, daar moet wel iets tegenover staan: cursussen, een vergoeding of een betaalde baan. Daar kan ik nu een makkelijker een rol in spelen.'
Werk en privé
Nu Tessa een andere positie heeft is het wel zoeken naar de balans tussen werk en privé. ‘Wat lastig is, is dat mensen soms aan mijn deur komen voor sleutels of het alarm. Daarom doe ik zoveel mogelijk vanuit het wijkgebouw. Ook instanties bellen mij wel eens in het weekend’, zegt Tessa.
Volgens Tessa zijn wijkbewoners niet anders naar haar gaan kijken nu ze betaald krijgt. Auck vertelt dat de wijk het een logisch besluit vond: ‘Tessa was eigenlijk al begonnen met het wijkbedrijf. Dat ze deze baan kreeg ging heel natuurlijk’, zegt Auck. ‘En ze heeft er talent voor, dat wordt ook gezien.’
‘Auck is onze vraagbaak, luisterend oor en adviesbureau ineen.’
Rol opbouwwerker
Tessa en de andere vrijwilligers regelen veel zelf, toch hechten ze aan de ondersteuning van het opbouwwerk. ‘Auck is onze vraagbaak, luisterend oor en adviesbureau ineen. Ze kan overzicht houden. Ze staat echt voor de wijk en we vertrouwen haar daarin. Ze neemt ons soms zorgen uit handen als iets niet lukt, bijvoorbeeld als instanties niet naar ons luisteren. Auck heeft dan altijd weer een andere ingang.'
Toekomst
Wat was er gebeurt als Tessa vrijwilliger was gebleven? ‘Dan had ik dit niet kunnen doen,’ zegt Tessa onmiddellijk, ‘Ik had het nooit zo groot kunnen aanpakken. Door deze functie kan ik meer mensen bereiken. Daarbij had ik ook gewoon een betaalde baan nodig. Als ik hier niet kon werken had ik een andere baan moeten zoeken.’
‘Dat zou echt zonde zijn’, zegt Auck. ‘Er komt zoveel op de Vrijheidswijk af, met de stedelijke vernieuwing en straks ook de omgevingswet. Dat vraagt veel van actieve wijkbewoners. Daarom hebben we buurtbanen nodig. Niet om na een paar jaar door te stromen naar ander werk, maar om talenten als Tessa blijvend te behouden voor de wijk.’
Dit artikel is eerder gepubliceerd op 10 juli 2023.
