Buurtbouwers

‘Eindeloos geduld moet je bij initiatieven wel hebben’, zegt Joost lachend als hij vertelt over hun - door de bewoners zelf ontwikkelde - ecowijk in Amersfoort. Inmiddels wordt er volop gewoond in Soesterhof. Er zijn 42 energiezuinige huizen gebouwd, er is een gemeenschappelijke tuin aangelegd en een clubhuis opgezet. Wat destijds begon als Duurzaam Soesterkwartier, burgerverzet tegen de voorgenomen sloop van het industriële erfgoed de Wagenwerkplaats, heeft uiteindelijk geleid tot de ontwikkeling van een duurzame wijk waar bewoners het voor het zeggen hebben. Het proces heeft ruim 10 jaar geduurd, maar Joost heeft het plezier en het vertrouwen nooit verloren.

Ondernemerschap

Ook initiatiefnemers van het Krachtstation hebben een lange adem. Nathan Rozema, initiatiefnemer en mede-eigenaar van wijkondernemerscentrum het Krachtstation uit het Utrechtse Kanaleneiland vertelt hoe hun droom uit 2004 werkelijkheid is geworden. Het voormalige schoolgebouw is nu het grootste niet-gesubsidieerde buurthuis van Utrecht, waar dingen gebeuren waar omwonenden behoefte aan hebben. ‘Subsidies nemen ondernemerschapsprikkels weg’, legt Nathan uit, ‘terwijl ondernemerschap mensen juist verantwoordelijkheid geeft, en dus reden om trots te zijn en vertrouwen in zichzelf te hebben.’

Wervelwind

Anke Bijlsma is naast directeur van Theaterkerk Nes ook betrokken bij werkgroep Twirre, wat wervelwind betekent in het Fries. ‘Niet praten, maar doen’: dat is het motto van deze groep. Samen steken ze de handen uit de mouwen om hun eigen leefomgeving gezonder en mooier te maken door aan de biodiversiteit in de regio te werken. Nathan onderschrijft de mentaliteit van ‘gewoon doen’.

Je zou sociale vraagstukken veel daadkrachtiger kunnen aanpakken als je ruimte geeft aan het potentieel van een wijk en daarbij beetje brutaal durft te zijn: ‘Wees wat brutaler en ga het gewoon doen, als gemeente maar ook als initiatieven,’ zegt Nathan. Dingen moeten soms geforceerd worden om ze sneller te laten lopen.