12 straten groen

Buurtwijs komt ze steeds vaker tegen, bewoners met groene ambities. Dat is ook wel logisch want de gevolgen van de klimaatverandering komen alsmaar dichterbij. Denk aan de hete zomers en de extreme droogte van de afgelopen jaren. De Elfstedentocht lijkt verder weg dan ooit. Deze week bekijkt Buurtwijs daarom de eerste aflevering van het programma 12 straten groen over de groene metamorfose van de Zeestraat in Den Oever.

12 straten groen

Een groeiende groep buurten wil een bijdrage leveren aan het groener, koeler en dus leefbaarder houden van de leefomgeving. Deze trend is met het programma 12 straten groen nu ook opgepikt in televisieland. Het idee van het programma is simpel: gedurende een jaar worden 12 straten (in iedere provincie één) gevolgd waarin bewoners werken aan vergroening van hun straat. Ze worden daarbij geholpen door een team experts, waaronder boswachter Tim. Iedere straat wordt door de experts en kijkers beoordeeld en uiteindelijk wordt er een winnaar uitgeroepen. 

De Zeestraat

Deze eerste aflevering zijn we in de Zeestraat in Den Oever. Een pittoresk straatje dat helemaal ‘versteend’ is, tot ongenoegen van de bewoners die de strijd met de stoeptegels aan willen gaan. De meningen over de manier waarop er vergroend moet worden lopen nogal uiteen. Zo wil buurvrouw Hennie haar hele buitenmuur laten begroeien met klimop, daar is buurvrouw Sjoerdje het absoluut niet mee eens. 'Het groeit en het groeit en Hennie kan dat allemaal niet snoeien, dat is wel even een dingetje’, aldus Sjoerdje. 

Het geheel wordt gepresenteerd door Anita Witzier, die zich bij tijd en wijle opwerpt als een heuse blauwhelm. Als een buurvrouw met afgrijzen uitroept: ‘planten? Maar daar komen insecten op af’, springt Anita onmiddellijk in, ‘maar dat is juist goed!’ De spanning die zo’n gezamenlijke groene onderneming met zich meebrengt is direct zichtbaar. 

Groene buurtmaker

Spanning is er ook bij het maken van het ontwerp, de Zeestraatbewoners staan rondom een grote tafel met daarop een kaart van de straat. ‘Je kunt heel goed met 'klimmers' werken’, aldus de tuinexpert, ‘maar dat moet wel onderhouden worden. Wie gaat dat doen?’ Niemand lijkt er zin in te hebben.

Een scene later blijkt het expertteam al een kant en klaar ontwerp te hebben gemaakt, dat roept veel vragen op. Groenliefhebber Hennie schrikt van het gegeven dat haar stoep bijna verdwijnt. 'Dat heb ik liever niet', de experts hebben weinig rekening gehouden met de lokale wensen. 'Ze hebben geen idee wat ik hier allemaal heb staan’, roept Hennie uit, ‘en hoe moet ik nou de ramen lappen?’. ‘Hoe hoog wordt die pergola eigenlijk?’, vraagt buurvrouw Sjoerdje zich af. Jammer dat er geen groene buurtmaker is toegevoegd aan de groep experts, die had het ongetwijfeld anders aangepakt. Na veel vijven en zessen gaat de buurt aan de slag. Er worden tegels gewipt en planten geplant. 

Groen is goed

'Groen is goed', aldus buurman René. Maar dan die muur. Sjoerdje wil nog steeds geen klimop. Anita Witzier gaat bemiddelen. Er lijkt een oplossing mogelijk. Met rekken tegen de muur kunnen de planten de lucht in zonder dat de muur te veel wordt aangetast. Ze moeten echter wel gesnoeid worden. René blijkt een reddende engel, hij wil wel snoeien. Eind goed, al goed. 

Gestolen planten

Als het tuinteam een paar maanden na het planten van eerste planten weer langskomt blijken er planten verdwenen. Diefstal? Vandalisme? Niemand die het weet. Uit voorzorg hangt René camera’s op, zo kan hij mooi een oogje in het zeil houden. 

Uiteindelijk is Sjoerdje tevreden met het resultaat, de straat is een stuk groener geworden. Er wordt ter afsluiting een groot feest gevierd, met shantykoor. Het expertteam heeft ook een onderhoudsplan gemaakt, dat krijgt René in zijn handen gedrukt. Hennie benadrukt tot slot dat het belangrijkste is dat je het samen hebt gedaan.