Nederland staat niet zomaar in de top tien van gelukkigste landen
Foto: Mobielvzw (Flickr Creative Commons)
Ik sta in mijn keuken met de deur open als ik plotseling mijn buurvrouw mijn naam hoor kraaien. Ik probeer weg te duiken, maar het is te laat…
Mijn buurvrouw is een schat, maar ze houdt ook graag monologen van een uur of twee. Ze noemt zichzelf vol trots een ‘gezelligerd’ die altijd in is voor een praatje. Ikzelf denk dat haar gevarieerde psychiatrische achtergrond ook iets te maken hebben met de ellenlange verwarde verhalen waar ze de buurt mee vermaakt.
Mijn sociaal werker
De wijkteamwerker heeft een hekel aan haar, is deze keer haar boodschap. ‘Ze moest eerder weg vanwege “een crisis” ergens anders’, zegt mijn buurvrouw. Na een lange klaagzang steekt ook de buurvrouw van daarnaast haar hoofd over de schutting. Ze is blij; háár schuldhulpverlener (jawel, die van háár) heeft vandaag al haar geldzaken verhelderd. Buurvrouw nummer één springt er direct op in: ‘Over geld gesproken, kijk wat ik kreeg van de voedselbank?’ Vol afgrijzen houdt ze een zak paksoi omhoog. ‘Alleen de naam al! Wie eet er nou pakzoooooi? Kunnen ze bij de voedselbank geen lekker eten weggeven?’ Ik zucht… ‘Geef maar aan buurvrouw nr.2.’
Sociaal werkers houden mensen staande waar dat nodig is
Dit zijn slechts twee vrouwen die staande blijven door hún sociaal werkers. Daarnaast zie ik elke zaterdag de buurtwerker met vrijwilligers andere wijkbewoners fietsles geven. Het jongerenwerk zet daarna circuits uit en mijn buurman gaat vanavond voor een goede maaltijd naar het buurthuis.
Al deze mensen worden opgezocht, ondersteund en begeleidtdoor sociaal werkers. Die bereiken jaarlijks naar schatting 4 á 5 miljoen mensen: van cliënten tot vrijwilligers en van (groepen) actieve burgers tot mantelzorgers. Door hun professionele bewustzijn, holistische blik, specialistische kennis, preventieve of (zo nodig) interveniërende acties, zorgen ze ervoor dat mensen rechtop blijven staan, meer bewegingsvrijheid krijgen of ’s avonds goed eten.
Een sociaal werker blijft: ook als het moeilijk is
Betrokken bewoners en vrijwilligers kunnen veel. Maar toch hebben zij vaak een beperkte capaciteit, geen professionele kwalificatie. Ze kunnen (terecht) gemakkelijker opstappen als het lastig wordt.
Sociaal werkers zijn er juist op de momenten dat het voor anderen te lastig wordt. Een sociaal werker blijft. Die stroopt de mouwen op wanneer een ruzie escaleert. De adrenaline gaat stromen, de professionele blik wordt dan verscherpt en de rugtas met methoden en aanpakken wordt opengetrokken. Het zijn de, soms zo onzichtbare, sociaal werkers die de vraagstukken oppakken van de mensen die echt op omvallen staan. Ze zorgen dat mensen hun leven kunnen inrichten zoals ze dat zelf willen. Sociaal werkers zijn opgeleid om mensen verder te helpen en om urgente vraagstukken en problemen kenbaar te maken bij beleid en bestuur. Dat doet elke sociaal werker, ieder vanuit zijn eigen expertise. Dat kun en mag je van vrijwilligers niet verwachten.
Help mee een beroepsprofiel te maken
In de aankomende maanden willen we een beroepsprofiel maken van de sociaal werker. Niet met de intentie om alle sociaal werkers over één kam te scheren, maar juist om te laten zien hoe breed inzetbaar ze zijn en hoe belangrijk het is dat zij dag in, dag uit door de straten van Nederland bewegen om de ander verder te helpen. De ander in al zijn variëteit, kwetsbaarheid en complexiteit.
Samen hebben ze een ingenieus systeem opgebouwd dat er mede toe leidt dat Nederland in de top tien van de gelukkigste landen staat. Dat is best iets waar sociaal werkers trots op mogen zijn. En daarom wil ik proberen om het profiel van de sociaal werker te starten met de volgende woorden:
Sociaal Werker; (zelfst. naamw. (de) | mv: sociaal werkers) ‘Iemand die je helpt problemen op te lossen op een manier waarvan jij niet wist dat het mogelijk was. Zie ook; tovenaar, magiër.
Wil je meedenken over het profiel van de sociaal werker? Stuur dan een mailtje naar: s.liefhebber@movisie.nl