Wat betekent het om een gewoon leven te hebben?

Wat betekent het om een gewoon leven te hebben? Dat is voor ons als zorgprofessionals een terugkerende vraag.  

Kort gezegd betekent het dat je op je eigen manier onderdeel bent van een community; dat je iets betekent voor je medemens en dat zij ook iets voor jou kunnen betekenen. Daarom zetten we ons in om het netwerk van onze cliënten met een (licht) verstandelijke beperking te versterken zodat er waardevolle verbindingen ontstaan in de dorpsgemeenschap.  

Gezien én gewaardeerd  

Vanaf de start (in 2021) van de Zonneberg, een woonlocatie voor 31 mensen met een (licht) verstandelijke beperking in Wateringen, zijn we al bezig om lokale vrijwilligers te betrekken bij de cliënten en de locatie. Cliënten voelen zich gezien als er vrijwilligers zijn die hen wat extra aandacht kunnen geven. Bovendien hebben onze cliënten, net als ieder mens, ook wat te geven. Ze voelen zich gezien én gewaardeerd als zij iets kunnen betekenen voor een ander. Daarom kijken we langzaam maar zeker ook hoe cliënten hun talenten kunnen inzetten: voor de andere locaties van Philadelphia, voor vrijwilligersorganisaties in de buurt en voor de dorpsgemeenschap in Wateringen.

Inspiratieboek over community building 

Zorgorganisatie Philadelphia traint sinds 2018 zorgprofessionals als community builders. In juli 2023 publiceerden ze dit inspiratieboekje, bedoeld voor iedereen die meer wil weten over hoe je werk maakt van community building binnen een zorgorganisatie.  

Het is onder andere gebaseerd op ABCD (Asset Based Community Development) en AKAD (Anders Kijken Anders Doen).

Meedoen door vrijwilligerswerk

Een van de manieren waarop de Zonneberg werkt aan netwerkvergroting is door aan te haken bij bestaande activiteiten in Wateringen. Zodoende werkte afgelopen zomer een aantal cliënten als vrijwilliger bij de 45ste editie van Waterpop, een 2-daags festival met duizenden bezoekers en meer dan 400 vrijwilligers.  

Eén van ons, Monique, heeft zelf ervaring als vrijwilliger bij festivals en wist dat een aantal van de cliënten graag (onder begeleiding) naar festivals gaat. Daarom benaderde ze de festivalorganisatie van Waterpop en vroeg of die ervoor open stond om de cliënten een dagje in te zetten als vrijwilliger.  

Ze werden door de organisatoren en andere vrijwilligers met open armen ontvangen. Eerst stonden ze achter de bar. Het vaste barpersoneel was van tevoren op de hoogte gebracht dat de cliënten kwamen. Ze werden door de groep onder de hoede genomen en alles werd goed uitgelegd. Na de bardienst hielpen ze in de kinderhoek met knutselen en tattoos plakken. Ze kregen een T-shirt en mochten backstage. Je zag ze glunderen.

Zo’n dag als vrijwilliger helpt cliënten groeien in hun zelfvertrouwen, dat is prachtig om te zien. Als begeleiders voelen we trots als we zien hoe ze hun best doen om andere mensen te helpen.  

Het was een super ervaring. Vooral het draaien van bardiensten vonden ze geweldig. Vrijwilliger Melanie zei na afloop: ‘Het was zo leuk om achter de bar te staan. Er waren veel blije mensen’. Daarom mogen ze volgend jaar langer meewerken achter de bar.

@J van Wijhe

Lange adem

We merken dat cliënten door onze inzet op community building meer contacten opdoen in Wateringen. Toch is community building een reis met een lange adem. Het duurde bijvoorbeeld even voordat buurtgenoten ons leerden kennen en wisten te vinden. Op de eerste open dag kwamen er maar 3 mensen van de taart eten die door onze cliënten was gemaakt.

Kleine dingen

Nu, na 2 jaar, ziet het er anders uit. De winst zit in kleine dingen.

We weten steeds beter wat er allemaal te doen is in Wateringen. Er zijn betere connecties met de buren en onze open dag voor de buurt wordt steeds beter bezocht. Een aantal cliënten is lid van de lokale drumgroep en de carnavalsfanfare doet bij een optocht ook een rondje door onze woonlocatie.  

We zijn onlangs gestart met plannen voor een eetcafé voor buurtgenoten. Onze kok Michael kookt samen met een aantal van onze bewoners 5 dagen per week een heerlijke avondmaaltijd. Hoe geweldig zou het zijn als buurtbewoners die wel een steuntje in de rug kunnen gebruiken hier ook van zouden kunnen genieten? In 2024 gaan we onderzoeken of hier behoefte aan is en hoe we dat kunnen organiseren.