In werkelijk alle buurten, dorpen en straten zie je onderlinge hulp en solidariteit, hartverwarmende acties en initiatieven, creatieve ideeën om met elkaar in contact te kunnen blijven. Is dat voor zo lang de coronacrisis duurt? Of blijft daar iets van over als we elkaar weer mogen zien, huggen en ons ‘gewone leven’ weer mogen oppakken?
- Home
- Samenlevingsopbouw
Foto: stock (123rf)
Vrijwilligers koken, rijden rond met boodschappen en bellen elkaar veel – voor de gezelligheid én voor hulp. In de crisistijd wordt de waarde van buurtnetwerken nog meer zichtbaar. In het Drentse Gasselternijveen kwam de burenhulp in tijden van Corona razendsnel op gang.
Foto: David Evers (Flickr Creative Commons)
Een wijk vraagt om blijvend onderhoud, onafhankelijk hoe goed het nu met een wijk gaat. Daarmee kopte het artikel dat Rob van Veelen schreef over de situatie in de Indische Buurt in Amsterdam.
Foto: stock (123rf)
Ruim een jaar geleden uitte Marien van Schijndel zijn zorg over de luchtige reactie van minister Ollongren over de dreigende tweedeling in de samenleving die toen onder meer door de Volkskrant onder aandacht werd gebracht.
Foto: stock (123rf)
Kinderen die voor overlast zorgen, buurtbewoners die niet weten hoe ze hen daarop moeten aanspreken. Verloedering van de wijk, ongeschreven omgangsregels die niet worden nageleefd, noem maar op. Als mensen daar samen niet uitkomen - dat kan deels voortkomen uit culturele verschillen of angst om de andere aan te spreken - dan kruipen mensen steeds verder in hun schulp.
Foto: Patricia Piolon (Flickr creative commons)
Foto: Maximusqui (Flickr)
Foto: stock (123rf)
Norbert Wijnhofen, Sociaal Werker van het Jaar 2019, verbindt mensen met een psychiatrische aandoening aan hun buurt en zorgt ervoor dat ze weer een plekje vinden tussen andere bewoners.
Foto: De Voorkamer
De afgelopen jaren zijn diverse wijkinitiatieven opgezet om bij te dragen aan de inclusie van nieuwkomers in Nederland. Ze zouden sociale verbinding bevorderen. Maar is dat ook zo?
Foto: stock (123rf)