Platform voor buurtontwikkeling

Zo krijg je de prioriteiten van bewoners op de gemeentelijke agenda

Van gezamenlijke ambities naar afspraken en volwaardig partnerschap (deel 4)
Blog
afbeelding van Fenneke v.d. Deijl  
3 augustus 2017
Zo krijg je de prioriteiten van bewoners op de gemeentelijke agenda

Foto: reynermedia (Flickr Creative Commons)

 

Nadat actieve bewoners in een wijk een netwerk hebben gevormd en er verschillende methodes zijn gebruikt om te weten wat er moet gebeuren in de wijk, maken de betrokken partijen afspraken over de samenwerking. Waar moet je rekening mee houden?

 

In deel 1 van deze reeks vertelden we waarom het belangrijk is dat de prioriteiten van bewoners op de gemeentelijke agenda komen. In deel 2 beschreven we hoe je een bewonersnetwerk kunt organiseren om tot een gezamenlijk buurtprofiel te komen. In deel 3 deelden we 3 manieren om ook werkelijk gehoord te worden en échte invloed uit te oefenen op de gemeentelijke agenda. Maar dan? In dit laatste deel beschrijven we hoe je goede afspraken kunt maken zodat je plannen werkelijkheid worden. Houd rekening met deze 5 punten.

1. Maak concrete, praktische afspraken

Lange termijn afspraken geven vaak grote doelen aan en zijn daardoor meer beschrijvend. Denk aan het verzelfstandigen van buurthuizen, het samenwerken aan burenhulp of het opstellen van een gezamenlijke visie over stadslandbouw. Er staat bij dit soort afspraken nog niet vast hoe het allemaal moeten gaan gebeuren.

Korte termijn afspraken daarentegen, zijn praktischer van aard. Het gaat om de concrete uitvoering. Zo kun je denken aan een taakverdeling bij het organiseren van sportdagen (als een buurt vindt dat er meer bewegingsmogelijkheden moeten komen). Of het opknappen van een plantsoen en het regelen van materiaal om te snoeien, wieden, maaien etc. Of denk aan afspraken over het gebruik van ruimtes om buurtbijeenkomsten te organiseren.

2. Zorg van tevoren voor commitment

Maar voordat je met elkaar aan tafel zit, moet natuurlijk al duidelijk zijn dát er afspraken zullen worden gemaakt. In een eerder deel van deze blogserie spraken we al over het creëren van commitment door samen te werken. Kortweg: als je aan iets werkt, ga je vanzelf verantwoordelijkheid voelen en nemen. Maar omdat verantwoordelijkheid nemen niet altijd vanzelfsprekend gebeurt, moet je als bewonersnetwerk al vroeg in het hele proces naar de gemeente gaan en naar bijvoorbeeld de welzijnsorganisaties in de wijk. Dan kan je duidelijk maken hoe je het proces voor je ziet. En dat je niet voor niets alle partijen bij elkaar gaat brengen. Dit kan simpelweg in een gesprek waarin je jullie wijkambities omschrijven. Bijvoorbeeld met een wijkambtenaar (buurtcoördinator, gebiedsregisseur, etc.) die het vervolgens met zijn/haar collega’s kan bespreken.

3. Neem de tijd om wensen en regels op één lijn te brengen

Bij het maken van afspraken zijn er natuurlijk verschillende wensen. En verschillende regels. Het kan zijn dat de wensen van bewoners niet stroken met de regels waaraan de gemeente zich moet houden. Daarom is het belangrijk om met geduld naar elkaar te luisteren. Bewoners kunnen op die manier uitleggen waarom zij graag iets op een bepaalde manier willen. En een ambtenaar kan uitleggen waarom iets wel of niet mogelijk is.

 

‘Regels hoeven wensen niet in de weg te staan’

 

 

Door vanaf het begin een positieve houding aan te nemen, kan er vertrouwen én meer begrip voor elkaar ontstaan. Dat komt neer op de bekende ‘Ja, mits…’ en ‘Nee, tenzij…’-houding. Bijvoorbeeld: ja, je kunt de grasmaaier van de gemeente gratis gebruiken, mits er een goede verzekering is geregeld. Of: nee, de gemeente kan geen sportdag organiseren tenzij er voldoende bewoners als vrijwilliger meewerken. Regels hoeven dan wensen niet direct in de weg te staan.

4. Balanceer tussen regels en rek

Het boek van Boukje Keijzer, ‘De regels en de rek’, geeft een helder, begrijpelijk inzicht in hoe er met regels kan worden omgegaan. Er wordt uitgelegd hoe sommige regels wat losser kunnen worden geïnterpreteerd zonder dat het een risico vormt voor een gemeente. En er wordt een hoofdstuk gewijd aan verschillende soorten afspraken. Die variëren van harde afspraken die zijn vastgelegd in wetten en verordeningen tot zachtere afspraken: van convenant tot spelregel tot ongeschreven regel. Handig om te lezen voordat je afspraken gaat maken.

5. Volwaardig partnerschap betekent garanties geven en informatie uitwisselen

In de afspraken die jullie maken, wordt aangegeven of het om de lange termijn gaat en wat de verwachtingen van elkaar zijn. En wat wordt afgesproken voor de korte termijn en welke praktische zaken daarbij horen. Wees ook duidelijk over je eigen betrokkenheid (welke garanties kun je redelijkerwijs geven?) en vraag naar die van de anderen. Na het maken van deze afspraken moet het samenwerkingsproces duidelijk zijn. Zorg ervoor dat je op de hoogte wordt gehouden en dat je zelf ook de andere partij informeert, ook als er geen nieuws is. Goede informatie-uitwisseling is namelijk een belangrijke voorwaarde voor betrokkenheid.

Door zulke afspraken te maken zorg je ervoor dat je serieus wordt genomen als gesprekspartner. De verschillende partijen zullen nooit helemaal gelijkwaardig zijn maar je kunt wel werken aan een ‘volwaardig partnerschap’. Zo kunnen ook in de toekomst de prioriteiten van bewoners op de gemeentelijke agenda komen.

Anne de Zeeuw en Fenneke van der Deijl, Urban Villagers

 

afbeelding van Fenneke v.d. Deijl  

Fenneke v.d. Deijl

Urban Villagers speelt in op de kracht van de stad én van het dorp. En dat wordt gebundeld in een buurt. We bouwen bruggen tussen bewoners en beleid. En zelf combineer ik het praktische met het theoretische, laag met hoog en breed met smal.

Lees meer: