Brainstorm vult rugzak met ideeën
Beeld: 123RF
De tijd nemen om met collega’s stil te staan bij wat iedereen de afgelopen weken heeft meegemaakt en zien welke creatieve ideeën er opborrelen tijdens een brainstorm? Jonathan Pit zegt doen!
Vanuit de welzijnsorganisatie M.O.S. houden wij ons als wijkwerkteam bezig met het versterken van de leefbaarheid in de gemeente Smallingerland. Het wijkwerkteam bestaat uit drie opbouwwerkers en twee sociaal cultureel werkers. De opbouwwerkers hebben elk hun werkgebied binnen de gemeente en krijgen daarbij ondersteuning van de sociaal cultureel werkers.
Samen dromen en nadenken
We zitten al ruim twee maanden in de coronacrisis en dat was voor ons reden om als team even stil te staan bij onze werkzaamheden. Want wat hebben we allemaal gezien en gehoord op straat de laatste tijd? Doen we als wijkwerkers nog de juiste dingen? En hoe kunnen we, met alles wat we de afgelopen weken hebben meegemaakt, onze dienstverlening als wijkwerkers aanscherpen? Durven dromen, ondanks de crisis. Het accent leggen op wat er wél kan! We houden een brainstormsessie met pizza en de benen op tafel. Op deze manier hebben we samen gedroomd en nagedacht over onze dienstverlening.
Hoe kunnen wij ook in coronatijden samen met bewoners werken aan gemeenschapskracht? Wat voor middelen kunnen wij daarbij gebruiken? Niets is te gek. Hoe zorgen we door online presentie ervoor dat we ook andere doelgroepen aanspreken? Zomaar een paar vragen waar prachtige antwoorden op kwamen.
Gaan we letterlijk met een ideeënbus de straten door of met een bord en post-its samen met bewoners brainstormen over de invulling van de anderhalvemetersamenleving?
De brainstorm ging over de vraag hoe we de bestaande ontmoetingsmomenten kunnen passen in de anderhalvemetersamenleving. Want het sociale contact met anderen wordt erg gemist. Een mobiel trefpunt in de buitenlucht? Koffie-to-go? Een doorgeeftelefoon à la de Giel-mobiel, waarbij een mobiele telefoon rondgaat onder bekende Nederlands en radio dj Giel Beelen steeds moet raden wie hij aan de lijn heeft, maar dan tussen buurtbewoners onderling? Of een ‘Ik geef de pen door aan...’, waarbij we inwoners aansporen om in contact met elkaar te komen. En hoe kunnen we bewoners uitdagen en inspireren tot ontplooiing van nieuwe initiatieven? Gaan we letterlijk met een ideeënbus de straten door of met een bord en post-its samen met bewoners brainstormen over de invulling van de toekomstige anderhalvemetersamenleving? Zomaar een greep uit de ideeën.
Met een rugzak vol met ideeën de wijk in
Met de input van de brainstormsessie in onze rugzak zullen we de komende periode buurten, wijken en dorpen intrekken. We zullen per situatie kijken welke ideeën we uit de sessie kunnen inzetten om de buurt te betrekken. We proberen op gepaste afstand gesprekken met bewoners te voeren om ook in deze tijd te werken aan gemeenschapskracht en het versterken van de sociale basis. We proberen bewoners uit te dagen om na te denken over de anderhalvemetersamenleving. Want wat betekent die 1,5 meter afstand nu eigenlijk voor bewoners? Om hier achter te komen willen we de buurt intrekken en ons laten leiden door het verhaal van de buurt. Zo proberen we ook te weten te komen welke (hulp)vragen er leven.
We komen op veel verschillende manieren met bewoners in gesprek, ook in deze periode. ‘Een bakje op afstand’ waarbij we bewoners van koffie of thee voorzien en op afstand blijven, of een wandeling door de buurt. Het vraagt om wat creativiteit om mensen nu fysiek te treffen, maar de wereld staat niet stil en het sociaal werk zal zich moeten aanpassen aan de huidige omstandigheden.
Durf te dromen!
Om bewoners te bereiken is dus wat meer creativiteit nodig, maar er zijn meerdere wegen die naar Rome leiden. Het is een aanrader om eens in een informele setting met je team een pizza te eten en na te denken over je dienstverlening. Ik kan jullie garanderen dat daar alleen maar mooie dingen van komen.
Durf te dromen!
